Yargıtay Kararı – Kira Artış Oranı
T.C
YARGITAY
6. HUKUK DAİRESİ
E. 2013/12100
K. 2013/13139
T. 26.9.2013
KAVRAMLAR
Kira Artış Oranı
İtirazın İptali
Kira Artış Farkları
Bilirkişi Raporu
Toptan Eşya Fiyat Endeksi
DAVA: Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı itirazın iptali davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
KARAR: Dava, sözleşmeyle kararlaştırılan kira artış farklarının tahsili amacıyla yapılan takibe vaki itirazın iptali istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili dava dilekçesinde, davalının 1.6.2008 tarihli 1 yıl süreli kira sözleşmesiyle kiracısı olduğunu, kira sözleşmesinde kira parasının her yıl kira Devlet İstatistik Enstitüsü Toptan Eşya Fiyat Endeksi oranında arttırılacağının kararlaştırıldığını, davalının 6.9.2009 ila 31.5.2010 tarihleri arasındaki kira artış farklarını yatırmadığını, toplam 10621,90 TL alacağın tahsili için yapılan takibe itiraz ettiğini belirterek, itirazın iptaline ve inkar tazminatına karar verilmesini istemiştir. Davalı vekili davanın reddini savunmuştur. Mahkemece itirazın. 6.646,44 TL’si ana para. 724.22 TL’si işlemiş faiz olmak üzere toplam 7.370,66 TL üzerinden iptaline karar verilmesi üzerine hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davada dayanılan ve hükme esas alınan 1.6.2008 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Sözleşmeyle belirlenen aylık kira bedeli 12.000 TL olup, özel şartlar 10. maddesinde kiracının her yeni dönem kira başlangıcında kira bedelinin Devlet İstatistik Enstitüsü Toptan Eşya Fiyat Endeksi oranında artırmayı kabul edeceği kararlaştırılmıştır. Davacı tarafından başlatılan icra takibinde aylık 1075,20 TL den 6.9.2009 ila 31.5.2010 tarihleri arasındaki kira farkları istenmiştir. Takibe davalı tarafından itiraz edilmesi üzerine açılan davada yapılan yargılama sırasında mahkemece bilirkişi incelemesi yaptırılmış olup, bilirkişi raporunda; sözleşmede kararlaştırılan aylık kira bedeli olan 12.000 TL üzerinden 2009 yılı haziran ayı için yayımlanan Türkiye İstatistik Kurumunun açıklamış olduğu bir önceki yılın üfe artış oranı olan %7,34 eklendiğinde 1.6.2009-31.5.2010 dönemi için aylık kira bedelinin 12.880.80 TL olduğunu, kira bedeline 2010 yılı haziran ayı için yayımlanan Türkiye İstatistik Kurumunun açıklamış olduğu bir önceki yılın üfe artış oranı olan %4,30 eklendiğinde 1.6.2010-31.5.2011 dönemi için kira bedelinin 13.434,67 TL ye ulaştığını, 13.434,67 TL den 12.880,80 TL çıkarıldığında, ilgili dönemdeki kira farkının aylık 553,87 TL olup, 12 aylık farkın 6646.44 TL olduğunu belirtmiştir. Yargıtay’ın yerleşik uygulamalarına göre kira artışı endeksi olarak die’nin 12 aylık ortalamaya göre değişim oranını esas alan tefe (2005 yılından sonrası için üfe) oranlarının esas alınması gerekir. Somut olayda, kira başlangıcı 01 Haziran olduğundan 2009 yılı Mayıs ayının 12 aylık ortalamasına göre üfe oranının esas alması gerekirken, hükme esas alınan bilirkişi raporunda daha düşük olan haziran ayı üfe oranının esas alması ve takibe konu dönem kira artış miktarı aylık 880,80 TL olarak belirlenmişken 2010-2011 dönemi artış miktarı da tespit edilerek tespit edilen kira bedelinden takibe konu dönemdeki aylık kira bedeli çıkarıldıktan sonra aylık 553,87 TL üzerinden hesaplama yapılması doğru değil ise de temyiz edenin sıfatına göre bilirkişi raporundaki bu hesaplama hatası bozma nedeni yapılmamıştır.
Ancak, davacı tarafından başlatılan icra takibinde 6.9.2009 ila 31.5.2010 tarihleri arasında artış farkları istenmiştir. İcra takibine konu kira farkı alacaklarının istendiği tarih aralığına göre takipte 9 aylık kira farkı alacağı istendiği halde mahkemece bilirkişi tarafından hesaplanan 12 aylık kira farkı alacağına hükmedilmesi doğru olmadığından hükmün bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle davalının temyiz itirazlarının kabulüyle 6100 Sayılı H.M.K.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3. madde hükmü gözetilerek H.U.M.K.nın 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istenmesi halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 26.9.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
