Yargıtay Kararı – Nafaka Davası
T.C
YARGITAY
3. HUKUK DAİRESİ
E. 2011/10844
K. 2011/15005
T. 10.10.2011
DAVA: Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
KARAR: Davacı dilekçesinde; eğitimine yüksekokulda devam ettiğini bildirerek, davalı babasının aylık 750 TL yardım nafakası ödemesine karar verilmesini talep etmiştir. Davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulüyle aylık 200 TL yardım nafakasının davalı tarafından ödenmesine karar verilmiştir.
Dosyada bulunan bilgi ve belgelere göre; ergin olan davacının. 12.3.2003 tarihinde kesinleşen kararla dava dışı teyzesi Y…. E… k… tarafından evlat edinildiği anlaşılmaktadır. 4721 Sayılı T.M.K.nun 282/3 maddesi uyarınca; soy bağı evlat edinme yoluyla da kurulur. Aynı kanunun 314/1 maddesine göre; ana ve babaya ait olan haklar ve yükümlülükler evlat edinene geçer.
Açıklanan madde hükümleri birlikte değerlendirildiğinde; ana ve babaya ait olan yükümlülüklerin, çocuğun evlat edinilmesi ile son bulacağı kanısına varılmaktadır. Ancak. T.M.K. 500. maddesi gereğince evlatlığın kendi ailesindeki mirasçılığının da devam edeceği hüküm altına alınmış olduğu gözetildiğinde; ana ve babanın evlat edinilen çocuklarına bakma yükümlülüğünün, evlat edinenin yükümlülüğünün yanı sıra, 2. derecede (tali) olarak devam etmekte olduğu açıkça ortaya çıkmaktadır.
Hal böyle olunca; dava dışı evlat edinenin gelir durumunun araştırılması ve davacının ihtiyaçlarını karşılamaya yeterli olmadığının tespiti halinde; davalı babanın sorumlu olacağı nafaka miktarının belirlenmesi gerekirken, mahkemece eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirmeyle yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Bu itibarla yukarda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu sebeplerle yerinde olduğundan kabulüyle hükmün H.U.M.K.nun 428 inci maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenmesi halinde temyiz edene iadesine, 10.10.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
